Kleine meisjes worden groot ...

En dan is die dag aangebroken. Eliza's allerlaatste dag op het KDV. Ik heb er toch wel moeite mee. Ik ben zo slecht in het afsluiten van een periode. Vanmorgen voor het laatst samen in de auto naar het KDV rijden. Tuurlijk zit ze nog wel vaker bij me in de auto, maar ik ga die gezellige ochtendritjes missen naar het KDV. Nu heb ik Abi nog wel en straks de baby, maar die zeggen nog bar weinig de komende tijd ;)

Met Eliza was het altijd heerlijk kletsen en vertellen wat we onderweg zagen.

"Kijk mama, die man heeft een roze broek aan. Een roze! Echt, wat raar hè want hij is een jongetje"

of

"Die meneer is toch veel te dik voor die scooter?".

Heerlijk, wat ga ik dat missen in de ochtend. En dan krijg je op het KDV ook nog het plakboek mee waarin foto's van het afgelopen 4 jaar zitten geplakt met knutsels enzo. Ja, dan gaan bij mij echt de sluizen open hoor! Dikke tranen terwijl ik blader door de plakboeken. Dat wordt nog wat als ik haar vanmiddag weer op het KDV ophaal. De allerlaatste keer. En wat te denken van maandag, als ze voor het eerst naar de basisschool gaat? Ik sla maar vast wat extra pakjes Kleenex in voor de tranen......

Mijn kleine meisje wordt gewoon echt veel te snel groot en dat vind ik soms gewoon niet leuk! Ze blijft toch mijn eerst geborene. En dat betekent niet dat ik van haar meer houd dan van Abi of van de buikbaby, maar ik kan er niks aan doen dat het gevoel gewoon anders is. Alles wat je als moeder gaat meemaken, maak je nu eenmaal voor het eerst mee bij de eerstgeborene. Bij Abi zal het straks emotioneel voor mij wat makkelijker zijn. Ik ben dan al door die fase heen, waar ik nu met Eliza nog doorheen moet. En dat is misschien voor Abi wel beter: mama is niet meer zo krampachtig aan het verleden aan het vasthouden en mama is niet meer zo panisch voor iedere verandering. Hoe raar het ook mag klinken, ik hoop dat de komende week gewoon snel voorbij is. Die emotionele rollercoaster waarin ik nu zit, is geen pretje, met de toch al in de war gestuurde hormoonspiegel door de zwangerschap.

Soms wou ik dat ik de tijd gewoon even stil kon zetten.....

media aandacht

Ik kan me zo kwaad maken om de berichtgeving in de media over de dood van Anass uit Wassenaar. Iedereen heeft er wel iets over te zeggen in de media. Buurtbewoners, klasgenootjes en zelfs ouders van klasgenootjes vinden het nodig om richting de media hun vermoedens over de oorzaak van zijn dood te uiten. Kunnen we niet gewoon even wachten tot er duidelijkheid is omtrent zijn dood? En waarom zou je als ouder van een klasgenootje bepaalde dingen naar buiten moeten brengen in de media. Ik snap dit niet. Zoals onderstaand stukje uit het AD mbt de dood van Anass:

Mietje, homo en flikker
Anass, van Marokkaanse komaf, was sowieso geen grijze muis, vertellen ze. Hij was ronduit opvallend. Zelfs als brugklasser op het Adelbert College is hij niet bang om zichzelf te zijn. Waar jaargenootjes zich schikken naar de mode en omgangsvormen van de massa, steekt Anass boven het maaiveld uit. Hij draagt nu eens een vlinderdas, dan weer een spetterend gekleurd shirt. Gaat gekleed in strakke kleren en sjaaltjes. 'Fashionboy', klinkt het plagerig. Maar later wordt hij doelwit van pesterijen. Mietje, homo en flikker, zijn de scheldnamen. Op school, maar ook in zijn wijk.

Buitengesloten
Bovenal wordt Anass buitengesloten. Geschokte schoolgenoten biechten het op, vlak bij het schoolplein waar de gebeurtenissen het gesprek van de dag bepalen. 'Het ging dag in, dag uit door.'
Als een tijdje geleden op school een 'paarse dag' wordt gehouden, om aandacht te vestigen op vooroordelen tegen homo's en lesbiennes, wordt Anass het mikpunt. 'Toen werd er in de klas gezegd dat we hem geen homo mochten noemen. Maar we deden het toch,' zegt een klasgenoot. 'Ik heb het ook wel eens gezegd. Nu voel ik me er heel erg slecht over.'

Pak slaag
In de buurt wordt gezegd dat een aantal pesters hem de avond van zijn verdwijning zou opwachten om hem een pak slaag te geven. De moeder van een van Anass' klasgenootjes vertelt dat hij onlangs 'uit de kast was gekomen'. Ze kunnen nu slechts gissen of het drama het gevolg is geweest van de pesterijen.

En er was dus bekend dat hij een 'pak slaag' zou krijgen? En er is dan helemaal niemand geweest die daarbij in wilde grijpen? Hiermee wil ik niet impliceren dat zijn dood het gevolg is van een pak slaag hoor of dat die pesters de daders zijn. Verre van. Maar ik snap sowieso niet dat er dus helemaal niemand die jongen heeft willen helpen, want zo komt het wel op mij over. Iedereen wist dat hij een pak slaag zou krijgen, maar die jongen helpen, ho maar.

En wat is de toegevoegde waarde van die uitspraak van een van de ouders van zijn klasgenootjes dat hij 'onlangs uit de kast was gekomen'? Dat moet die jongen toch lekker zelf weten. Alsof het een schande is om homo te zijn en alsof dat een dood rechtvaardigt. Kom op zeg, we leven hier niet in de middeleeuwen of in een zwaar gelovig land. We zijn een vrij land dus als die jongen naar buiten wilde treden als homo, moest hij dat lekker zelf weten. En als hij dan dood is, is het toch niet nodig dat je dan aan de media gaat vertellen: "ja maar hij was homo!" want zo komt die uitspraak van die moeder op mij wel over. Als iedereen gewoon z'n grote smoel houdt richting de media en even afwacht zonder meteen de meest idiote roddels en geruchten de wereld in te sturen, zou het voor de ouders van Anass, voor wie dit drama al vreselijk genoeg is, ook wat minder moeilijk zijn.