Een Ahoy vol voornamelijk hormonale dames in de leeftijdscategorie 30-40. Ja, ook ik behoor daartoe. En met mij vele anderen, waaronder de 3 vriendinnen met wie ik daar was. Ik heb het over een concert van NKOTBSB, wat in normale termen niets meer en niets minder betekent dan een concert van jeugdidolen New Kids On The Block en de Backstreet Boys. Ja, de beide boybands uit de jaren '80 en '90 en begin van deze eeuw hebben hun handen ineen geslagen om samen een wereldtournee te maken. En met succes. Iedere avond schreeuwen duizenden dames hun longen uit hun lijf als er een sexy dancemove voorbij komt en de teksten uit het verre verleden worden nog zonder al te veel moeite meegegalmt. Ja, ook door mij. Ik durf dat toe te geven.
Toen we eenmaal onze plek gevonden hadden en ons hadden neergezeteld in de stoeltjes, keek ik zo eens om me heen. Nou ben ik zelf ook niet altijd het prototype van een modepopje, maar wat er om ons heen zat, was toch werkelijk de afgelopen 20 jaar ondergedoken geweest. Ik bedoel maar, kleding van 20 jaar geleden. En dan heb ik het niet over het inmiddels hippe vintagestyletje waar mijn zwager en schoonzus in handelen, maar over saaie huismussen kleding uit het jaar nul. En dan zal ik verder ook niet reppen over de danspasjes van menig dame om ons heen.
Het voorprogramma begon: A Friend in London. Wie? Juist, dat dachten wij ook en masse. Vanaf de eerste minuut dreunde de bass door je lijf. Iets wat het kindje in mijn inmiddels uit de klauwen gegroeide buik niet fijn vond. Of juist wel. Ik weet het eigenlijk niet, maar ik gok op het eerste. In elk geval begon bij iedere dreun van de bass mijn kleine meisje heftig in mijn buik te protesteren. Alsof het wilde zeggen: get me out of here!!!! De heren van A Friend in London hadden het idee dat wij het allemaal wel leuk zouden vinden en bleven enthousiast doorgaan. En misschien vond iedereen het ook wel leuk hoor en was ik een van de weinigen die met kromme tenen praktisch zat te bidden dat het einde van dat optreden nabij was. Even dacht ik nog dat mijn vliezen braken, tot grote hilariteit van vriendinnetje Selinde (die overigens ook zwanger is). Ik verveelde me tijdens dit voorprogramma zo erg dat ik nog een tweet de wereld in stuurde over dat mijn ongeboren meisje deze muziek van @afriendinlondon absoluut niet leuk vond. Waarop ik later een reply van de betreffende band kreeg met de vraag of ik die tweet voor ze wilde vertalen in het Engels. Nou jongens, wat denken jullie zelf? Maar goddank hoepelden ze toch eindelijk op van het podium. Wat in elk geval 4 hele blije dames opleverde.
Nou is NKOTB dus wel echt mijn ding van vroeger, maar van de BSB had ik geen kaas gegeten, tot ik vorig jaar verplicht op een vrijgezellenfeest van een lieve vriendin van me mee moest zingen met de rest van de dames en dit uiteraard alleen maar op muziek van de BSB was. Maar wie wie is binnen deze band, ik had geen idee. Zo dacht ik even dat ik Thomas Berge gisteren ten tonele zag verschijnen. Mijn vriendin Selinde fluisterde me lachend toe dat dit Nick Carter was. En ook Ali G (je weet wel, het alter ego van Sacha Baron Cohen) was in mijn beleving van de partij (dit bleek AJ te zijn ... what's in a name). Maar goed, moet gezegd worden, de show die beide bands neerzetten was toch wel erg leuk. Ik heb me prima vermaakt en de longen uit mijn lijf gegild en ik geef toe, af en toe ook bijna van mijn stoel gegleden van de lichamen van een aantal van deze heren. En dan heb ik het over NKOTB, niet over BSB (laat dat duidelijk zijn ;-p, die vond ik muzikaal wel goed, maar qua type man was dit niet echt mijn ding). De dancemoves van de BSB waren overigens wel wat soepeler dan die van de New Kids, maar ja, wat wil je. Net als de fans, zijn zij ook een dagje ouder geworden en op 1 New Kids na (Joe McIntyre), zijn ze allemaal krasse veertigers (ik mag dit zeggen, ik kan zelf nog een jaartje als dertiger door het leven), dit in tegenstelling tot de BSB.
Ik heb me nog afgevraagd waarom beide bands samen zijn gaan optreden. Zou dit zijn omdat ze allemaal de conditie niet meer hebben om zelf een hele avond te vullen? Ik kan me er wel iets bij voorstellen hoor. Nu konden ze om en om even uitpuffen om vervolgens als de andere band weer klaar was met een setje nummers, op het toneel te kruipen. Ik kan me zo voorstellen dat Jon Knight de tijd dat de BSB op het toneel stonden, gebruikte om nog wat danspasjes in te studeren. Het was eigenlijk best sneu om te zien hoe hij na al die jaren nog steeds niet vertrouwd is op het podium en ook dat zijn in de jaren '80 en '90 uitgevoerde danspasjes nog steeds houterig aandeden. Even hoopte ik dat iemand hem uit zijn lijden zou verlossen en hem van het podium zou halen.
Don't get me wrong, ik heb echt genoten hoor van deze avond en ik kan met mijn hand op mijn hart melden dat ik best nog eens zou gaan. Want al met al was het een heerlijke avond met veel appetijtelijks voor mijn ogen en oren. En ik denk dat Erzsi, Selinde en Priscilla daar net zo over denken.
