vrijdag 29 februari 2008

Boete voor het schoonhouden van de straat?

Iedere stad, wijk of straat heeft wel een Jan. Jan de man die de straten netjes houdt. Jan is een bewoner van ons appartementencomplex en wordt vaker met een papierprikker in de hand gezien dan menig medewerker van de Dienst Stadsbeheer. Al jaar en dag is Jan de man die de tuinen van ons complex schoonhoudt. En dat het nodig is, dat is een ding wat zeker is. Wij wonen in wat minister Vogelaar zo 'liefkozend' een probleemwijk noemt. Niks problemen hier, behalve dan de nodige portie zwerfvuil misschien. Maar ja, waar heb je dat nou niet. Maar goed, onze Jan, inmiddels gepensioneerd, gaat nog vol goede moed de straat op en houdt de gemeenschappelijke tuinen bij ons schoon. Met papierprikker en vuilniszak, struint hij de bosjes en grasvelden af om de boel weer helemaal op te frissen. Jan doet dit al jaren, zonder dat de andere bewoners zich geroepen voelen om Jan bij te staan. Oke, ik geef toe, ook ik ben schuldig. Ik ben ook nog niet met papierprikker gespot. Ondanks dat Jan's rug hem zo nu en dan ernstig parten speelt, gaat hij wel de straat op. Die man zou eigenlijk een groot applaus moeten krijgen. Want door weer en wind, gaat Jan er toch op uit. Ook op de dag dat het huisvuil wordt opgehaald, zorgt Jan ervoor dat er nadat ze geweest zijn, er geen afval meer achterblijft wat is blijven liggen. Nee, Jan haalt alles netjes voor ons weg.

Zo ook vrij recentelijk. Jan plukte een colablikje uit de heg welke een of ander onverlaat daar had achtergelaten en wilde deze weggooien, tot hij de straatvegers aan de andere kant van de straat zag. Jan legde het blikje netjes in de goot, zodat deze straatvegers het blikje straks met de ronde mee zouden kunnen nemen. Maar wat schetst Jan's verbazing. Een aantal politieagenten op de fiets stopt achter hem en een ervan bekeurt Jan. Ja, je hoort het goed. De man die de straat altijd keurig schoonhoudt, wordt bekeurd voor het feit dat hij het de straatvegers gemakkelijk maakt: hij vist immers zwerfvuil uit de heg en legt het op een makkelijk mee te vegen plek. Maar Oom Agent had geen oog voor het feit dat Jan alleen maar bezig was de straat schoon te houden. Hij kreeg gewoon een boete van maar liefst € 65,--. Onterecht? Ik dacht het wel. Moet Jan betalen? Ik ben bang van wel, al vraag ik me af of hij niet beter bezwaar kan maken. Het is toch van de zotte dat iemand als Jan een bekeuring krijgt voor het schoonhouden van de straat. Had Oom Agent niks beters te doen ofzo? Als ik het geweest was, had ik de bekeuring tot een propje gemaakt en dit op straat gegooid. Maar ja, dan had Jan dat weer voor me moeten opruimen, dat zou ook niet eerlijk geweest zijn.

lokhomo's, drankdiscriminatie en harry's. De woorden van vandaag

Pak er een gemiddelde editie van bijvoorbeeld De Telegraaf bij en je komt vanzelf woorden tegen waarvan je je afvraagt waar die nou weer vandaan komen.

Neem nou gisteren. De internetversie van deze krant kopt met de tekst "Lokhomo lokt stelende date in de val". Had je al de lokeend, de mierenlokdoos, het lokaas, nu heb je er weer wat nieuws bij: de lokhomo. Wat ik me daar precies bij moet voorstellen, weet ik niet. Ja, het zal ongetwijfeld iemand zijn die homo's lokt, maar hoe, wat en waar? Geen flauw idee. Is het iets wat je in de winkel kunt kopen? Of iemand die je kunt inhuren omdat je op zoek bent naar een homo? Ik heb nog nooit zo'n idiote benaming gehoord. Waarom zou je uberhaupt een lokhomo nodig moeten hebben? Waarom moet je homo's lokken? Trouwens, het lijkt mij toch niet al te moeilijk om in een land als dit waar gelukkig de vrijheid van sexuele voorkeur groot is, een homo te vinden. Daar heb je geen lokhomo voor nodig zou ik zeggen. Nee, dit artikel gaat over iemand die door de Politie is ingehuurd om een man op te sporen, die homo's berooft. Heet zo iemand niet gewoon een lokaas? Ik bedoel, het moet toch niet uitmaken of je dit doet omdat homo's beroofd worden of wanneer hetero's beroofd worden? Als het om iemand ging die hetero's beroofd had, dan noem je zo iemand toch ook geen 'lokhetero'?

Deze zelfde krant heeft het ook over 'drankdiscriminatie'. Wat moge dat dan wel niet zijn? Een fles wijn voelt zich gediscrimineerd als een fles whisky meer in trek is omdat hij nou net een wat hoger percentage alcohol in zich heeft? Wordt er gediscrimineerd op het percentage? Of worden typische vrouwendrankjes gediscrimineerd ten opzichte van stoere mannendrankjes? Of juist andersom? Of voelen donkere bieren zich gediscrimineerd door de lichtere biervarianten? Ik weet het niet hoor. Feit is dat dit een idiote uitdrukking is.

En wat te denken van de 'harry's' van Keira? Nou weet ook ik wel meteen dat ze daar de borsten van Keira mee bedoelen, maar waar komt de term Harry's eigenlijk vandaan? Heeft iemand zijn borsten ooit een naam gegeven? Georgina Verbaan kwam ooit ook al met de mededeling dat zij haar borsten 'Harries' noemde. Nou begrijp ik best dat iemand ze bijnamen wil geven, maar om dan in de media die dingen ook meteen 'harry's' te noemen, gaat mij iets te ver. Borsten lijkt me in dit geval een betere beschrijving. Maar ja wie ben ik? De mijne zijn niet zo indrukwekkend dat ik ze maar meteen een bijnaam heb gegeven.

donderdag 28 februari 2008

Wie kan nou zo'n jengelend kind zoiets ontzeggen?

Gisteren werden alvast de eerste paar namen voor de 28e editie van Parkpop bekend gemaakt. Dit is volgens eigen zeggen het grootste gratis popfestival van Europa, welk ieder jaar gehouden wordt in het Haagse Zuiderpark. Zoals al gezegd, dit eendaagse festival is geheel gratis voor bezoekers. Artiesten vanuit binnen- en buitenland worden aangetrokken om op te treden en dan gaat het niet alleen om aanstormend talent, maar ook de groten der aarde hebben al een keer in het Zuiderpark op het podium gestaan.

Ondanks het weer, is het ieder jaar weer een groot succes. Het publiek en de artiesten maken er een gezellig feest van. Het bezoekersaantal ligt ieder jaar weer hoog. Mensen komen van heinde en ver naar Den Haag om te genieten van ouderwetse gezelligheid in combinatie met goede muziek. Het feit dat het een gratis festival is, zal ook bijdragen aan het succes van Parkpop.

Sinds vorig jaar is er op de zaterdag voorafgaande aan het muziekfestival (welk tradititioneel gehouden wordt op een zondag eind juni) een start gemaakt met Kinderparkpop. De naam zegt het al. Het is een festivaleditie voor kinderen. Hier treden zangers, zangeressen en bands op die het idool zijn van de kleintjes onder ons. Vorig jaar was het een succes en dit jaar verwacht men een herhaling van vorig jaar. Leuk, de organisatie denkt dus ook aan de kinderen, zou je zeggen. Maar niets is minder waar. Natuurlijk denken ze aan de kinderen, maar in tegenstelling tot Parkpop zelf, is deze kindereditie niet gratis. Als je hier met je kinderen heen wilt, moet je eerst € 12,50 neerleggen voor een kaartje. En dit is nou net datgene waar ik me dus mateloos aan erger. Ik zeg niet dat het verplicht moet zijn om Parkpop geheel gratis te houden, maar ik vind de afweging om nou net dat kinderparkpop niet gratis te doen, twijfelachtig. Want zeg nou zelf, kinderen kosten al handen vol geld (tuurlijk, dat wist je van te voren, maar dat terzijde). En een dagje uit met de kids is al helemaal onbetaalbaar geworden. Want het blijft niet bij de muziek, nee, de kinderen willen (begrijpelijk) ook iets lekkers te eten of te drinken en dan tikt het allemaal hard aan. En wat doe je als ouder als je kinderen graag willen? Je gaat toch, ook al besef je je terdege dat het erg veel geld kost. Zeker als je al vanaf de andere kant van het land moet komen. Het is wel duidelijk dat hier op het schuldgevoel van ouders wordt ingespeeld. Pa en ma kunnen lekker zondag gratis feesten, dus dan moet er maar iets voor over gehad worden om de kids een dag eerder te vermaken. Want zeg nou zelf, wie kan nou zo'n naar Kinderparkpop jengelend en verdrietig kind zoiets ontzeggen? Niemand toch? Nee, je gaat als ouder vanzelf wel door de knieen. Je wilt immers door ouders van klasgenootjes van je kroost niet aangezien worden als een 'zuinige' ouder. Zal dat dan ook de hele insteek van de organisatie van Parkpop zijn geweest? De kindereditie betalend maken want pa en ma komen toch wel met geld over de brug? Kijk, bij de reguliere Parkpopeditie maak je zelf de afweging of je gaat of niet. Zelfs als je ervoor moest betalen. Je beslist dan zelf of je dat het waard vind. Maar bij de kindereditie is dat toch ietsjes anders. Niet jij, maar in feite je kind (middels zijn gedrag als jij zegt dat hij niet mag gaan) beslist of jij kaartjes gaat halen voor deze editie. Ik vind de afweging om kinderparkpop betalend te maken dus op zijn minst discutabel. Maar ja, wie ben ik? Ik heb geen kinderen die per se naar Kinderparkpop willen gaan. Ik kan nog lekker zelf beslissen wat ik zondag de 29e juni ga doen.

dinsdag 19 februari 2008

Shrek en Fiona in een koets

"Alles geregeld voor jullie bruiloft?"
Ehm, ja volgens mij wel, althans de belangrijkste dingen.


"Al vervoer geregeld?""
Ja, daar zijn we druk mee bezig. Het liefst willen we met een witte trouwkoets naar het stadhuis gaan. We willen ons een beetje verheven boven de rest voelen, zoals een prins en prinses. Achter de koets zou dan de familie in een paardentram moeten volgen. In ons geval zal het meer lijken op Shrek en Fiona in een koets, maar het gaat om het idee. Ware het niet dat wij een ietsiepietsie laat zijn met het regelen van het vervoer. Het is nog best moeilijk om last minute aan een koninklijk vervoersmiddel te komen. De alternatieven zijn op zich ook niet slecht: een witte London Cab met een Oldtimer bus voor de familie. Maar ja, dat is ook meteen weer een stuk duurder. Andere auto's zouden ook nog kunnen, maar wij zijn niet het type a la P. Diddy dus een pooierbak zien wij ook weer niet zitten. De komende dagen wordt het wat dat betreft dus knopen doorhakken, willen we niet eindigen met een bakfiets.

"De uitnodigingen uitgezocht?"
Shit! De kaartjes. Natuurlijk zijn we die niet vergeten, maar gisterenavond in bed realiseerde ik me ineens dat het nog maar 8 weken is voor we gaan trouwen en de uitnodigingen moeten natuurlijk wel uiterlijk over 2 weken bij iedereen in de bus liggen. Nou zou dat geen probleem zijn als we al een idee qua kaartjes hadden, maar dat is nou juist het hele probleem. We hebben werkelijk geen flauw idee. De standaard kaarten die door de drukkerijen worden aangeboden, zijn absoluut niet ons ding. Zelf kaartjes maken? Ach ja, waarom niet. Dan krijg je wel wat je precies wilt. Maar het vergt wel het nodig aan werk. En ik denk dat de tekst nog het moeilijkste is. Ik had al in gedachten dat een aantal regels van een Robbie Williams song misschien niet zou misstaan op onze kaart. Maar toen ik al zijn songteksten ging doorlopen, realiseerde ik me pas dat die gozer gewoon echt alleen maar beledigdende danwel depressieve teksten heeft. "You were there for summer dreaming, and you are a friend indeed. And I know you'll find your freedom, eventually. For Eternity" vind ik nou niet echt passend voor op een bruiloftskaart. Dat Eternity zou wel passend zijn, maar dat 'you'll find your freedom' lijkt me niet echt toepasselijk.

Soms vraag ik me af waar we in godsnaam aan begonnen zijn. Waren we nu maar, zoals mijn hubby to be voorstelde, naar een ver eiland afgereisd en hadden we elkaar daar maar eeuwige trouw beloofd. Had een hoop geregel, gestress en irritaties gescheeld. Maar ja, dat is achteraf praten. Nu is het te laat. Ik denk dat we er verstandig aan doen, dit huwelijk echt tot de dood ons scheidt vol te houden, want nog een bruiloft overleef ik niet.

donderdag 14 februari 2008

The most overrated day of the year.

Valentijnsdag. Half Nederland lijkt er al weken naar uit te kijken. Ik niet. Voor mij is het net zo'n dag als iedere andere. Ik zal niet ontkennen dat ook ik stilletjes hoop dat manlief er aan denkt en iets leuks voor me meeneemt, maar anderzijds vind ik het zo'n ontzettende geldverspilling. Want voor wie is Valentijnsdag nou het leukst? Juist ja, voor Hallmark, TNT Post, Fleur Op, de kadowinkels en al die andere zakkenvullers. Doe ik er aan mee? Nee. Tenzij manlief vanavond ineens met iets heel liefs, schattigs, romantisch en kleins aan komt zetten, waarbij ik natuurlijk eerst heel boos moet reageren omdat 'hij dat toch echt niet had hoeven doen' en ik vervolgens diep van binnen dolblij zal zijn dat hij er aan gedacht heeft. In dat geval heb ik nog wel ergens thuis een kaart achter de hand om de indruk te wekken dat ook ik er aan gedacht heb en niet alleen hij.

Vond ik het vroeger ook niet leuk? Nee, niet echt. Ik kan nou niet zeggen dat de mannen stonden te springen om mij een kaartje te sturen. Ja, in de loop der jaren heb ik er wel een enkele gehad, maar ik vraag me af hoeveel ik daarvan serieus had moeten nemen. Nou zijn roze en rood toch al niet mijn lievelingskleuren, dus echt missen doe ik die mierzoete roze / rode attenties niet. En trouwens, waarom zou vandaag nou net de dag moeten zijn dat jouw prins op het witte paard zijn liefde moet gaan betuigen. Kom op zeg, dat kan hij toch ook wel op een andere dag doen. Dat is ook nog eens een stuk spontaner.

Nee, voor mij gaat deze dag niet snel genoeg. Morgen zie je nergens meer roze en rode harten in de etalages en is het alsof het nooit anders geweest is. Dan liggen de paashazen weer in de schappen en word je dood gegooid met paaseieren. Ik kan haast niet wachten.

woensdag 13 februari 2008

Misschien ontstaat hier alsnog een nieuwe heldin

Ken je dat gevoel dat je wereld lijkt in te storten? Nou ik wel. Het gebeurde mij afgelopen vrijdag. Zit je lekker in de trein, lees je je krantje omdat je je verheugt op een column van je grote heldin, staat erbij dat het voorlopig haar laatste is omdat ze drie weken op vakantie gaat. Dan slaat de paniek toe. Aaf mag helemaal niet op vakantie. En al zeker niet naar Thailand. Voor je het weet, vindt ze het daar zo leuk dat ze niet meer terug komt. En wat moet ik dan? De NRC Next is toch helemaal niks meer zonder Aaf? En trouwens, waarom levert ze haar copy niet gewoon aan via de mail vanuit Thailand. Dit kan ze haar fans toch niet aandoen. Drie weken zonder Aaf Brandt Corstius. Dit worden drie hele zware weken, neem dat maar van mij aan.

Maar goed, Aaf krijgt wel een opvolgster. Oke, moet gezegd worden, weer een vrouwelijke columniste dus mijn interesse is al gewekt. Misschien ontstaat hier alsnog een nieuwe heldin voor mij en wil ik helemaal niet meer dat Aaf terugkomt.

Maandag de column maar meteen gelezen van deze Olga van Dithuijzen. Olga is blijkbaar net terug van vakantie. Wat is dat toch met die vakanties van iedereen. De een gaat en de ander komt terug. Leuk om te lezen? Nee, natuurlijk niet. Zeker niet als jijzelf voorlopig nog geen vakantie in het verschiet hebt liggen en er wel hartstikke aan toe bent. Maar goed, ik heb maar even over de toespelingen naar haar vakantie heen gelezen. Ach, best aardig zo'n column van Olga, maar ze haalt het in de verste verte niet bij heldin Aaf. Dinsdag ook de volgende maar eens gelezen. Want tja, misschien moet ik wel gewoon aan Olga wennen. Niet iedereen kan meteen aan Aaf tippen.

Mijn god, wat is dit? Better yet, wie is dit in godsnaam en wat doet ze hier op de plaats van Aaf? Weer heeft ze het over haar vakantie in Iran en in tegenstelling tot gisteren, vind ik er geen ene bal aan. Ik voel de wanhoop op me neerdalen. Ik krijg straks echt afkickverschijnselen van Aaf. En een goed remedie is er niet, althans Olga is in elk geval het medicijn niet. Het arme kind schrijf leuk hoor, daar ligt het niet helemaal aan. Maar ik heb toch het idee dat ze redelijk geobsedeerd is door haar vakantie in Iran. Om maar niet te spreken van het feit dat mevrouw graag een biertje lust. Niks mis mee hoor, ik lust er ook wel een. Maar als ik haar drie columns van deze week naast elkaar leg, overheerst het 'bier'gevoel toch wel. Je zou bijna zeggen dat mevrouw aandelen in de bierbrouwerij heeft.

Ik geef haar nog tot eind van deze week de kans en als ze die niet waarmaakt, zit er voor mij niks anders op dan treuren om de vakantie van heldin Aaf en hopen dat ze om onverklaarbare redenen eerder terug komt. Egoistisch? Nee natuurlijk niet. Zij heeft ons verlaten, ik haar niet.

donderdag 7 februari 2008

"Gewoon rondjes rijden"

Heeft ie het nou wel of niet gedaan? Dat was de grote vraag die heel Nederland vorige week bezig hield. Maar na zondagavond, weet iedereen het zeker: hij heeft het gedaan. Maar heeft ie het nou ook echt gedaan? Dat blijf ik me stiekem toch nog afvragen.

Ik ben geloof ik een van de weinigen geweest die het vertikt heeft om zondagavond op SBS af te stemmen. De persoon Peter R. de Vries irriteert me al enige tijd mateloos. Niet zozeer om hoe hij onrecht aan de orde stelt. Nee, wat dat betreft, vind ik goed wat hij doet. Mede dankzij hem is er duidelijkheid gekomen omtrent het lot van Romy en Marion van Buuren. Mede dankzij hem zijn de onschuldigen in de Puttense moordzaak weer op vrije voeten gekomen en zo kan ik nog een legio voorbeelden noemen. Maar de manier waarop De Vries de laatste paar jaren bezig is, zint mij absoluut niet. Mediageil, dat is wat hij geworden is. En misschien zou ik dat ook wel worden als ik zo bekend als hij zou zijn, maar dan nog vind ik dat de oplossing van een zaak voorop moet staan en niet de media-aandacht die je eraan besteedt. Het hele mysterieuze gedoe erom heen. De vooraankondigingen die al dagen de kranten en de tv regeerden. Nee, dat deed mij beseffen dat ik niet ging kijken. Ik ben meer het type van "als je iets belangrijks te melden hebt, doe het dan" en probeer niet zo de kijkcijfers omhoog te trekken en je programma te promoten. Wij hebben thuis bewust gekozen om niet te gaan kijken. Natuurlijk was ook ik wel een tikkeltje nieuwsgierig naar wat Joran te melden had, maar meer dan een tikkeltje was het niet. En achteraf bleek het ook helemaal geen probleem dat ik de uitzending niet gezien had, want al dagen lees en hoor je niks anders dan Joran, Joran en nog eens Joran en komen de beelden in veelvoud voorbij.

Nou heb ik dus wel wat beelden gezien en delen van zijn 'bekentenis', maar ja, wat moet je ervan denken. Die gozer zit apenstoned in de auto, naast een man die er in mijn ogen nog dubieuzer uitziet dan Joran zelf en hij verklaart een en ander. Is het waar? Het zou zo maar eens kunnen zijn. Een beetje dom (zoals Maxima het zo leuk zou kunnen zeggen) was het wel van hem, of het nou waar is of niet. Dom als het waar is, want welke idioot gaat nou tegen een vriend (ja, zo zag Joran Patrick Van der Eem echt) zeggen wat er daadwerkelijk gebeurd is, terwijl je wel al jarenlang tegen Justitie je kaken op elkaar hebt weten te houden. Dom is het ook als je het zomaar verzonnen hebt, want welke idioot gaat nou zoiets verzinnen als hij verdachte in diezelfde verdwijning is geweest. Kortom, over een ding ben ik het met de meeste mensen eens, Joran is 'een beetje dom' en er zit ergens een steekje los.

Maar laten we het eens gaan hebben over de man die plotseling de held van Nederland is geworden: Patrick Van der Eem. Deze Van der Eem die de moraalridder uithangt en beweert dat hij het allemaal voor "Beth, Aruba en de Verenigde Staten" heeft gedaan. Ik vertrouw die vent voor geen cent. Hij beweert dat hij tranen in zijn ogen kreeg, zodra Joran de auto uit was. Ja, misschien van de wietlucht die in de auto hing, maar kom op zeg. Je kunt mij redelijk wat wijsmaken, maar dat Patrick echt meelevend was, dat absoluut niet. Als je echt meelevend bent met de nabestaanden, dan vertel je Joran toch de waarheid over het feit dat je niet kunt begrijpen dat hij niet eerst heeft gekeken of het meisje nog leefde of niet. Dan zeg je toch dat hij een ambulance had moeten bellen. Nee, Patrick blijft met een uitgestreken kop hangend achter het stuur rondjes rijden.

Maandagavond waren hij en zijn nieuwe beste vriend Peter R. de Vries bij Pauw en Witteman en ik heb toch zo maar het vermoeden dat die twee heren ook een beetje twijfelen aan de goede bedoelingen van op zijn minst de heer Van der Eem. Ze vroegen zich, net als ik, af waar die ritjes naartoe gingen, toen hij met Joran in de auto zat. "Gewoon rondjes rijden" was zijn antwoord. Gewoon rondjes rijden? Wat is dat nou voor iets idioots. Het lijkt mij dat Joran wel belangrijkere dingen te doen had dan urenlang onbezonnen rondjes te rijden zonder een vaste eindbestemming. Het was niet alsof Joran dacht "Goh laat ik eens mee gaan rijden en zien waar we uitkomen, misschien kan ik onderweg nog wel even mijn grote geheim kwijt". Ik heb zo het idee dat er meer achter dit alles steekt dan de heren Van der Eem en De Vries kwijt willen. En ook vind ik de € 25.000,-- die Van der Eem in het vooruitzicht gesteld werd bij een 'bekentenis' van Joran een beetje dubieus. Die man had er dus echt alles voor over om Joran te laten zeggen, wat De Vries graag wilde horen. Het ging hem niet om de waarheid. Hij zag Joran in een casino en rook meteen geld.

En nogmaals, misschien is het allemaal wel waar wat Joran tijdens die autoritten bekend heeft, die kans is heel groot, maar is deze manier nou echt nodig? Ja, zullen velen onder jullie zeggen. Maar daar ben ik het gewoon niet mee eens. Je had ook de beelden alleen aan Justitie kunnen geven en zien wat zij ermee doen en ze niet meteen uitzenden met de nodige bombarie. Als blijkt dat Justitie er helemaal niks mee zou doen, kan je altijd nog overwegen om het publiekelijk te maken. Maar blijkbaar waren kijkcijfers van een hogere orde.

Feit blijft dat Joran & Co de gemoederen flink bezig blijven houden want al bijna een week lang is het Joran en Natalee Holloway wat de klok slaat. Ik heb er mijn buik inmiddels van vol en na deze blog zal ik het er dan ook niet meer over hebben. De discussie blijft anders eindeloos doorgaan. Ik heb liever dat er eindelijk duidelijkheid komt in deze zaak, dan de hype die nu ontstaan is. Als Joran echt schuldig is, dan moet hij meteen opgepakt worden en gestraft worden, maar het geflierefluiter en louter beschuldigingen uiten op dit moment, dat moet gewoon stoppen. Verhoor die gozer, trek zijn verhaal na. Het lijkt mij dat als zijn bekentenis waar is, dat heel makkelijk te bewijzen moet zijn.

woensdag 6 februari 2008

Concertkaartjes bij opbod

Concertkaartjes worden binnenkort bij opbod verkocht via veilingen op internet in plaats van via de reguliere voorverkoopadressen, althans dat verwachten deskundigen in de muziekbranche. In het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten blijkt volgens een recent gelezen artikel deze methode al erg veel succes te hebben. Deskundigen voorspellen dat de veiling van de kaartjes misschien dit jaar al in ons land in kan gaan. Ik als muziekliefhebber hou mijn hart vast. Dit gaat ongetwijfeld leiden tot een verdubbeling, zo niet verdriedubbeling van de prijs van een concertkaartje. De lol is er dan toch al snel vanaf? Ik bedoel, een leuk avondje uit is er dan niet meer bij. Ja, misschien wel als je toch te veel geld hebt, maar ik heb dat niet dus zal de frequentie van mijn concertbezoek ernstig teruglopen als de plannen worden doorgezet.

Ik begrijp best de insteek van dit alles. Want tja, als concertorganisator ontvang je niks extra's als concertkaartjes die via de officiele weg zijn aangekocht, via de zwarte markt voor grof geld van de hand worden gedaan. Je zou haast medelijden krijgen met deze organisaties (als je niet in je achterhoofd houdt dat ze toch wel grof geld verdienen op die kaartjes, of ze nou worden doorverkocht op de zwarte markt of niet). Maar moeten de concertgangers hier dan maar meteen de dupe van worden? Het lijkt wel alsof muziekbranche allerlei manieren aangrijpt om de terugloop van cd-verkoop te compenseren. De consument is hoe dan ook de dupe.

Natuurlijk erger ik me ook groen en geel aan het feit dat doorgaans bij uitverkochte concerten er nog kaartjes in overvloed via sites als e-bay en marktplaats worden aangeboden tegen absurde prijzen, maar of dit nu de oplossing is? Het lijkt mij niet. Ja, je gaat de zwarte markt op die manier wel tegen, maar is er dan echt niets anders te verzinnen? Ik heb sowieso geen goed woord over voor deze handelaren. Ik begrijp best als je onverhoopt niet kunt gaan, dat je je kaartje wilt verkopen, maar er meteen een slaatje uitslaan? Nee, daar walg ik gewoon van. De fan die net niet snel genoeg was bij een voorverkoop, wordt op die manier de dupe. Als fan sta je lang in de rij bij bijvoorbeeld het postkantoor en dan net als jij aan de beurt blijkt te zijn, zijn de kaartjes op. Wat dan? Je had je er zo op verheugd. Snel even op marktplaats kijken of er nog kaartjes over zijn. Ja, die zijn er wel, maar tegen een dubbele prijs als die je er via de normale verkoop voor had moeten betalen. Natuurlijk zijn er mensen die dan toch gaan, maar een gemiddelde fan kan en wil dat er gewoon niet voor betalen.

Naar wat ik gelezen heb, gaan straks de meest gewilde kaartjes (eerste rangs-zitplaatsen en staanplaatsen helemaal voorin) via een veiling in de verkoop. Men redeneert dat degenen die die plekken willen, daar best grof geld voor over zullen hebben, dus waarom niet vanuit de organisatie zelf op die manier dan maar de kaarten van de hand doen in plaats van de zwarthandelaren hun gang laten gaan.

Is er nou echt niks anders te verzinnen? Zet kaartjes bijvoorbeeld op naam en laat mensen zich legitimeren. Klopt naam en legitimatie niet, dan kom je er gewoon niet in. En als je onverhoopt niet kunt gaan, dan zou het mogelijk moeten zijn om (desnoods tegen een kleine administratieve vergoeding) de kaartjes weer aan de organisator terug te verkopen. Ik begrijp best dat ook dit geen waterdicht plan is en er ook heel wat zwakke punten moeten worden weggewerkt, maar het schaadt de echte muziekliefhebber denk ik een stuk minder dan verkoop van kaartjes via opbod.