The most overrated day of the year.

Valentijnsdag. Half Nederland lijkt er al weken naar uit te kijken. Ik niet. Voor mij is het net zo'n dag als iedere andere. Ik zal niet ontkennen dat ook ik stilletjes hoop dat manlief er aan denkt en iets leuks voor me meeneemt, maar anderzijds vind ik het zo'n ontzettende geldverspilling. Want voor wie is Valentijnsdag nou het leukst? Juist ja, voor Hallmark, TNT Post, Fleur Op, de kadowinkels en al die andere zakkenvullers. Doe ik er aan mee? Nee. Tenzij manlief vanavond ineens met iets heel liefs, schattigs, romantisch en kleins aan komt zetten, waarbij ik natuurlijk eerst heel boos moet reageren omdat 'hij dat toch echt niet had hoeven doen' en ik vervolgens diep van binnen dolblij zal zijn dat hij er aan gedacht heeft. In dat geval heb ik nog wel ergens thuis een kaart achter de hand om de indruk te wekken dat ook ik er aan gedacht heb en niet alleen hij.

Vond ik het vroeger ook niet leuk? Nee, niet echt. Ik kan nou niet zeggen dat de mannen stonden te springen om mij een kaartje te sturen. Ja, in de loop der jaren heb ik er wel een enkele gehad, maar ik vraag me af hoeveel ik daarvan serieus had moeten nemen. Nou zijn roze en rood toch al niet mijn lievelingskleuren, dus echt missen doe ik die mierzoete roze / rode attenties niet. En trouwens, waarom zou vandaag nou net de dag moeten zijn dat jouw prins op het witte paard zijn liefde moet gaan betuigen. Kom op zeg, dat kan hij toch ook wel op een andere dag doen. Dat is ook nog eens een stuk spontaner.

Nee, voor mij gaat deze dag niet snel genoeg. Morgen zie je nergens meer roze en rode harten in de etalages en is het alsof het nooit anders geweest is. Dan liggen de paashazen weer in de schappen en word je dood gegooid met paaseieren. Ik kan haast niet wachten.