Misschien ontstaat hier alsnog een nieuwe heldin

Ken je dat gevoel dat je wereld lijkt in te storten? Nou ik wel. Het gebeurde mij afgelopen vrijdag. Zit je lekker in de trein, lees je je krantje omdat je je verheugt op een column van je grote heldin, staat erbij dat het voorlopig haar laatste is omdat ze drie weken op vakantie gaat. Dan slaat de paniek toe. Aaf mag helemaal niet op vakantie. En al zeker niet naar Thailand. Voor je het weet, vindt ze het daar zo leuk dat ze niet meer terug komt. En wat moet ik dan? De NRC Next is toch helemaal niks meer zonder Aaf? En trouwens, waarom levert ze haar copy niet gewoon aan via de mail vanuit Thailand. Dit kan ze haar fans toch niet aandoen. Drie weken zonder Aaf Brandt Corstius. Dit worden drie hele zware weken, neem dat maar van mij aan.

Maar goed, Aaf krijgt wel een opvolgster. Oke, moet gezegd worden, weer een vrouwelijke columniste dus mijn interesse is al gewekt. Misschien ontstaat hier alsnog een nieuwe heldin voor mij en wil ik helemaal niet meer dat Aaf terugkomt.

Maandag de column maar meteen gelezen van deze Olga van Dithuijzen. Olga is blijkbaar net terug van vakantie. Wat is dat toch met die vakanties van iedereen. De een gaat en de ander komt terug. Leuk om te lezen? Nee, natuurlijk niet. Zeker niet als jijzelf voorlopig nog geen vakantie in het verschiet hebt liggen en er wel hartstikke aan toe bent. Maar goed, ik heb maar even over de toespelingen naar haar vakantie heen gelezen. Ach, best aardig zo'n column van Olga, maar ze haalt het in de verste verte niet bij heldin Aaf. Dinsdag ook de volgende maar eens gelezen. Want tja, misschien moet ik wel gewoon aan Olga wennen. Niet iedereen kan meteen aan Aaf tippen.

Mijn god, wat is dit? Better yet, wie is dit in godsnaam en wat doet ze hier op de plaats van Aaf? Weer heeft ze het over haar vakantie in Iran en in tegenstelling tot gisteren, vind ik er geen ene bal aan. Ik voel de wanhoop op me neerdalen. Ik krijg straks echt afkickverschijnselen van Aaf. En een goed remedie is er niet, althans Olga is in elk geval het medicijn niet. Het arme kind schrijf leuk hoor, daar ligt het niet helemaal aan. Maar ik heb toch het idee dat ze redelijk geobsedeerd is door haar vakantie in Iran. Om maar niet te spreken van het feit dat mevrouw graag een biertje lust. Niks mis mee hoor, ik lust er ook wel een. Maar als ik haar drie columns van deze week naast elkaar leg, overheerst het 'bier'gevoel toch wel. Je zou bijna zeggen dat mevrouw aandelen in de bierbrouwerij heeft.

Ik geef haar nog tot eind van deze week de kans en als ze die niet waarmaakt, zit er voor mij niks anders op dan treuren om de vakantie van heldin Aaf en hopen dat ze om onverklaarbare redenen eerder terug komt. Egoistisch? Nee natuurlijk niet. Zij heeft ons verlaten, ik haar niet.