Shrek en Fiona in een koets

"Alles geregeld voor jullie bruiloft?"
Ehm, ja volgens mij wel, althans de belangrijkste dingen.


"Al vervoer geregeld?""
Ja, daar zijn we druk mee bezig. Het liefst willen we met een witte trouwkoets naar het stadhuis gaan. We willen ons een beetje verheven boven de rest voelen, zoals een prins en prinses. Achter de koets zou dan de familie in een paardentram moeten volgen. In ons geval zal het meer lijken op Shrek en Fiona in een koets, maar het gaat om het idee. Ware het niet dat wij een ietsiepietsie laat zijn met het regelen van het vervoer. Het is nog best moeilijk om last minute aan een koninklijk vervoersmiddel te komen. De alternatieven zijn op zich ook niet slecht: een witte London Cab met een Oldtimer bus voor de familie. Maar ja, dat is ook meteen weer een stuk duurder. Andere auto's zouden ook nog kunnen, maar wij zijn niet het type a la P. Diddy dus een pooierbak zien wij ook weer niet zitten. De komende dagen wordt het wat dat betreft dus knopen doorhakken, willen we niet eindigen met een bakfiets.

"De uitnodigingen uitgezocht?"
Shit! De kaartjes. Natuurlijk zijn we die niet vergeten, maar gisterenavond in bed realiseerde ik me ineens dat het nog maar 8 weken is voor we gaan trouwen en de uitnodigingen moeten natuurlijk wel uiterlijk over 2 weken bij iedereen in de bus liggen. Nou zou dat geen probleem zijn als we al een idee qua kaartjes hadden, maar dat is nou juist het hele probleem. We hebben werkelijk geen flauw idee. De standaard kaarten die door de drukkerijen worden aangeboden, zijn absoluut niet ons ding. Zelf kaartjes maken? Ach ja, waarom niet. Dan krijg je wel wat je precies wilt. Maar het vergt wel het nodig aan werk. En ik denk dat de tekst nog het moeilijkste is. Ik had al in gedachten dat een aantal regels van een Robbie Williams song misschien niet zou misstaan op onze kaart. Maar toen ik al zijn songteksten ging doorlopen, realiseerde ik me pas dat die gozer gewoon echt alleen maar beledigdende danwel depressieve teksten heeft. "You were there for summer dreaming, and you are a friend indeed. And I know you'll find your freedom, eventually. For Eternity" vind ik nou niet echt passend voor op een bruiloftskaart. Dat Eternity zou wel passend zijn, maar dat 'you'll find your freedom' lijkt me niet echt toepasselijk.

Soms vraag ik me af waar we in godsnaam aan begonnen zijn. Waren we nu maar, zoals mijn hubby to be voorstelde, naar een ver eiland afgereisd en hadden we elkaar daar maar eeuwige trouw beloofd. Had een hoop geregel, gestress en irritaties gescheeld. Maar ja, dat is achteraf praten. Nu is het te laat. Ik denk dat we er verstandig aan doen, dit huwelijk echt tot de dood ons scheidt vol te houden, want nog een bruiloft overleef ik niet.